باز باران بی بهانه
می خورد بر بام خانه.
یادم آرد کربلا را/
دشت پر شور و بلا را.
گردش یک ظهر غمگین
گرم و خونین
لرزش طفلان نالان
زیر تیغ و نیزه ها را
با صدای گریه های کودکانه
و اندرین صحرای سوزان
می دود طفلی سه ساله
پر ز ناله,دلشکسته,پای خسته,
باز باران...قطره قطره,
می چکد از چوب محمل...
آه باران,کی بباری بر تن عطشان یاران,
تر کنند از آن گلو را
آه باران..
آه باران
ارسال نظر برای این مطلب
اطلاعات کاربری
معلم و دختر کوچولولینک دوستان
پیوندهای روزانه
آمار سایت